कोरोना कहर

विहानै उठेर सिनित्त दाही फाल्दा पनि मन चंगा वनेको छैन । नुहाएर गम्छा सुकाउदा पनि स्फूर्ति वढेको छैन । सामाजिक संजालमा आएका पिंधका तस्विरहरुमा कमेन्ट ठोक्दा पनि उत्साह भरिएको छैन । छिमेकमा भएको मित्र विरानो भएको छ । सधै आउनेले फोनवाटै संचो विसन्चो सोध्न लागेको २ हप्ता पुग्नै लाग्यो । सडकमा निस्किदा मुर्दा शान्ति छाएको छ ।
मानव जगतकालागि नै चुनौति वनेको कोरोनाको कहर टार्नकालागि निकालिएका सबै उपायहरु पट्यारलाग्दा भएका छन । कुन्ठा भरिएको छ । आशा लाग्दा खवरहरु घटेका छन । खतराका घन्टी वज्ने खवरहरुले मानिस सशंकित छन ।
हर सपनीमा र हर विपनीमा गांउको झझल्को लिएर हरेक मानिस शहरमा या दुर देशमा वसेका छन । जो जंहा वसेपनि शुख: या दुख:मा काम लाग्ने त गांउनै हो । सहजतामा जंहापनि सजिलो लाग्छ तर असहजतामा आफ्ना, आफन्त र गांउ नै प्यारो हुन्छ ।
अमेरिकी राष्ट्रपतीले राहत र सहयोग नागरिकलाई मात्रै गर्न सकिने कुरा वताउनु र अस्ट्रेलिया का प्रधानमन्त्री स्टक मरिसनले आत्म निर्भर नभएका विदेशीलाई देश छोड्न भन्नु एउटै हो ।
यद्यपि कोरोनावाट आत्तिनु भन्दा सावधानी अपनाउनु अहिलेको खांचो हो ।
हुनत कोरोना कहरले गांउमा पनि मानिसहरु घरवाहिर निस्कीन डराएका खवरहरु आएका छन । यतिवेला एैसेलु पाक्ने र काफल चाख्ने समय हो । विहावारीकालागि लमीहरु कस्सीने र पुजा पाठकालागि सबै तारतम्य मिलाउने वेला हो । यद्यपि कोरोनाले सहजता शहर देखि गांउ सम्म दिएको छैन । यद्यपि गांउमा हुने हरु गांउमै रमाएका छन भने शहरमा हुनेहरु गांउ मिस गरीरहेका छन ।

विहानै उठेर सिनित्त दाही फाल्दा पनि मन चंगा वनेको छैन । नुहाएर गम्छा सुकाउदा पनि स्फूर्ति वढेको छैन । सामाजिक संजालमा आएका पिंधका तस्विरहरुमा कमेन्ट ठोक्दा पनि उत्साह भरिएको छैन । छिमेकमा भएको मित्र विरानो भएको छ । सधै आउनेले फोनवाटै संचो विसन्चो सोध्न लागेको २ हप्ता पुग्नै लाग्यो । सडकमा निस्किदा मुर्दा शान्ति छाएको छ ।
मानव जगतकालागि नै चुनौति वनेको कोरोनाको कहर टार्नकालागि निकालिएका सबै उपायहरु पट्यारलाग्दा भएका छन । कुन्ठा भरिएको छ । आशा लाग्दा खवरहरु घटेका छन । खतराका घन्टी वज्ने खवरहरुले मानिस सशंकित छन ।
हर सपनीमा र हर विपनीमा गांउको झझल्को लिएर हरेक मानिस शहरमा या दुर देशमा वसेका छन । जो जंहा वसेपनि शुख: या दुख:मा काम लाग्ने त गांउनै हो । सहजतामा जंहापनि सजिलो लाग्छ तर असहजतामा आफ्ना, आफन्त र गांउ नै प्यारो हुन्छ ।
अमेरिकी राष्ट्रपतीले राहत र सहयोग नागरिकलाई मात्रै गर्न सकिने कुरा वताउनु र अस्ट्रेलिया का प्रधानमन्त्री स्टक मरिसनले आत्म निर्भर नभएका विदेशीलाई देश छोड्न भन्नु एउटै हो ।
यद्यपि कोरोनावाट आत्तिनु भन्दा सावधानी अपनाउनु अहिलेको खांचो हो ।
हुनत कोरोना कहरले गांउमा पनि मानिसहरु घरवाहिर निस्कीन डराएका खवरहरु आएका छन । यतिवेला एैसेलु पाक्ने र काफल चाख्ने समय हो । विहावारीकालागि लमीहरु कस्सीने र पुजा पाठकालागि सबै तारतम्य मिलाउने वेला हो । यद्यपि कोरोनाले सहजता शहर देखि गांउ सम्म दिएको छैन । यद्यपि गांउमा हुने हरु गांउमै रमाएका छन भने शहरमा हुनेहरु गांउ मिस गरीरहेका छन ।

शान्त शहरको वानेश्वरवाट यी अक्षरहरु टाइप गरीरहदा २४ रोपनी क्षेत्रफलमा रहेको यो परिसरमा चरा कराउदा भने म मेरो स्मृतिमा गांउ नै पाइ रहहेको छु । आगे जो जंहा हुनुहुन्छ शुरक्षीत रहनु होला । कोरोनाको कहर घटेपछि नियमित दिनचर्या त छदैछ ।

अलवीदा भगवती

Image may contain: 1 person, smiling, outdoor and closeup
घर एकै ठांउ भएपनि पछिल्लो पुस्ताका भाइवहिनी र हामी विचको सम्पर्क कम छ । गांउमा नभेटे नचिने पनि राजधानीको शंखमुलमा रहेको चैतन्य इन्स्टीच्युट अफ मेनेजमेन्टमा केही दिनको अफिसर तयारी कक्षा पछि म संग लजाउदै वोल्ने वहिनी थिइन भगवती थापा । मैले क्लासको अन्त्यमा आफ्नो घर विर्घा रहेको वताएपछि सर मेरोपनि घर विर्घा वासडांडा होनी भन्ने लजालु केटी थिइन भगवती ।
मैले पढेको जनतामावीमा पढेकी र म जस्तै निजामती सेवामा आउन इच्छुक थिइन भगवती । मास्टर्स सकेर शाखा अधिकृतको राम्रो तयारीमा रहेकी भगवतीमा मैले अत्यन्तै ठूलो संभावना देखेको थिए । सिकाउने र सिक्नेको रुपमा परिचय भएपनि मेरो गांउकी होनहार प्रतिभा लाग्थ्यो भगवती । उनीसंग मेरो औपचारिक वाहेक कहिल्यै कुराकानी भएन । यद्यपि उनले क्लासमा देखेएको लगनले उज्यालो भविष्यको संकेत गर्दथ्यो ।
निजामती सेवामा अव्वल प्रतिभा जन्माएको विर्घामा पछिल्लो समय त्यसको खडेरी हटाउन भगवती अगाडी आएकी थिइन । मैले आशा गरेका नंया पुस्तामा टंलेहवा लोकहरी थापा पछि भगवती थिइन । लोकहरी शाखा अधिकृत भइसकेका छन भने भगवती निकट भविष्यमा हुने वाला थिइन । शंभवत साउनको अन्तिममा हुन लागेको यसवर्षको शाखा अधिकृतको नतिजामा भगवतीको पनि नाम आउनेछ । तर विडम्वना अव उनले आफ्नो नाम गोरखापत्रमा छापिएको कहिल्यै पढ्न पाउने छैनन ।
विहिवार विहानै कोलम्वीया एकेडेमी वानेश्वरमा प्रहरी सहायक निरिक्षकको तयारीमा रहेका युवाहरुसंग छलफल गर्दैगर्दा अनायास आएको मित्र वुद्ध थापाको फोन कल उठाउ की नउठाउ भन्ने द्धिवीधासंगै अनायासै उठाए । सामान्यतया कक्षामा रहदा नउठ्ने फोन यही अप्रिय खवर सुन्न उठेको रहेछ । फोनको अर्को टुंगोमा वुद्धजी सुसाउनु भयो यो टुंगोमा म सुसाए ।
असार २१ गते वुधवार दिउसो आफुले उतिर्ण गरेको मास्टर्सको सर्टिफिकेट लिन परिक्षा नियन्त्रण कार्यालय वल्खु जादैगर्दा पछाडीवाट ट्रकले दिएको ठक्करले भगवतीको घटनास्थलमै निधन भएको थियो । वाइक चालक सकुसल रहेको र ट्रक चालकलाई प्रहरीले नियन्त्रणमा लिई कालीमाटीमा राखेको खवर आएको छ ।
कार्वाहीको प्रकृया र क्षतिपूर्तिको प्रकृयाका विषयमा जानकारी लिएर वुद्धजीले फोन राखे पनि मेरो स्मृतिमा भगवती वहिनी आइरहीन । गएको चुनावमा विर्घामा भेट भएकी भगवतीसंग संयोगले गल्यागंवाट हामी एउटै माइक्रोमा काठमाण्डौ आएका थियौ । तिनै प्रतिभाषाली वहिनी भगवतीको दुखद दुर्घटनावाट भएको निधनले विर्घा र त्यस क्षेत्रले एक होनहार प्रतिभा गुमाएको छ ।
भगवतीको मृत आत्माले शान्ति पाओस । अलविदा भगवती वहिनी ।

आमा नदेखी धर्ती टेकेको वालक


तस्विरमा देखिएको वालक जती अवोध छ त्यती कठिन छ उसको आगामी जीवन यात्रा । विरलै मानिसको जीवनमा घट्ने क्रुर समयको साक्षी वनेको अवोध शिशु अहिले टिचिगं हस्पीटलको वेडमा अक्सिजनको सहाराले वांकी भविष्य पर्खिरहेको छ । नर्स हरुले दिएको केही ल्याक्टोजीनको मद्दतले वालकको जीवन रक्षा गरेको छ । आमाको न्यानो स्पर्स र मातृत्व विहिन वनेको कलीलो शिशुले जीवनका केही राम्रा शंकेत भने देखाएको छ ।
दुई छोरी पछि पुन गर्भवती वनेकी विर्घा ६ मरेंगदा वस्ने विष्णु प्रसाद पान्डेकी श्रीमतीले तेस्रो सन्तानलाई आफ्नो कोखमा हुर्काइन तर उसलाई प्राकृतिक जन्म दिन असफल वनीन । कलिला दुई छोरीलाई घरमै छोडेर “म भाइलाई लिएर आउछु है” भन्दै विदा भएकी उनी अव परमात्मामा लिन भएकी छन । कलिला नानीहरुले भाइलाई लिएर आमा आउने आशमा अझै दिन गन्ती गर्दै छन । साना वालिकाहरुलाई आमा वितेको पत्तो छैन र उनीहरुलाई सहायतकालागि मामा घर वालिगं पठाइएको छ ।
साधारण निमोनीयावाट ग्रशीत ३६ वर्षकी गर्भवती विष्णु पान्डेकी श्रीमतीलाई शुरुमा पाल्पा प्रभाष स्थित लुम्वीनी मेडीकल कलेजमा, पछि मिसन अस्पताल पाल्पामा र त्यसपछि गन्डकी मेडीकल कलेज पोखरामा उपचार गराइएको थियो । अत्यन्त कमजोर शरीर रिकोभर नभएपछि चिकित्सकको सल्लाह अनुसार थप उपचारकालागि काठमाण्डौ ल्याइएको थियो ।
त्रिवी शिक्षण अस्पताल महाराजगंजको अति सघन कक्षमा उपचाररत ८ महिनाकी सुत्केरी उनको व्यथा वल्झदै गएपछि अत्यन्त जटिल अवस्थामा स्वास्थ्य पुगेको थियो । शुरुमा काठमाण्डौ ल्याइपुर्याउदा वोल्दै गरेकी विष्णु पान्डेकी श्रीमतीले विष्णु पान्डेलाई “मलाई जसरी भएपनि वचाउनुस है” भन्दै थिइन । यद्यपि उनको अवस्था अत्यन्त नाजुक वनेपछि चिकित्सकले वच्चा र आमा दुवैलाई जोगाउने अन्तिम प्रयास गरेका थिए । प्रयास असफल भएपछि गत आइतवार अप्रेसन गरेर वच्चा निकालीएको थियो ।
चिकित्सकको अनेक प्रयासका बीच वालक सकुशल रहेपनि अन्तत आमाको दुखद निधन भयो ।
निधनपछि आइतवार अवेर पशुपति आर्यघाटमा मृतकको अन्तिम संस्कार गरिएको थियो । आज ५ दिन पुगेको उक्त शिशु वेला वेला रुने कराउने र विभिन्न हाउ भाउ गरेपनि आमाको न्यानोवाट वन्चीत रहेको छ । हाल आफन्त र दाजुभाइको प्रत्यक्ष रेखदेखमा रहेको शिशु खतरामुक्त रहेपनि पूर्ण स्वस्थ भने भइसकेको छैन । वालकलाई प्रत्यक्ष भेटी उपचारमा संलग्न चिकित्सकहरुसंग समेत कुराकानी गर्नुभएका डा. धन वहादुर रानाका अनुसार वालकको स्वास्थ्य स्थिती सन्तोषजनक र सुधारोन्मुख रहेको छ । तपाई हाम्रा कामना र प्रार्थनाले शिशुको वांकी जीवन शहज वनोस । मृत आत्माको चीर शान्ति शहित नवजात शिशुको स्वस्थ्य भविष्यको कामना ।
(तस्विर: राजेन्द्र पान्डेको फेसवुकवाट)