भुकम्प पछिका दशै तिहार आए गए । वर्षौको मेहनतपछि संविधानसभावाट संविधान आए र आए दुख वोकाउने अघोषीत नाकावन्दी । जीवन कष्टकर भए, यादहरु आइरहे दिनंहु उपस्थिति जनाउने भर्चुवल वल्र्ड विराना भए । घटेका घटना नदेखे नसुने जस्तै गरी दिनहरु विते । गरिएका अपेक्षाका घडीहरु सक्किगए । कर्म गर फलको आश नगर भन्ने मान्यता वोक्नेहरुलाई फलको ठुलो चिन्ता वा सन्ताप छैन ।
मित्रहरु म फेरी आफ्नै दुनीयामा फर्की आएको छु । लामो ग्यापपछि आएकोले यादहरु कडा भएपनि लेखाइहरु गतिशिल छैनन । की हरु विर्सीइएछन । आशा गरौ निरन्तरतापछि फेरी पुरानै लयमा फर्किनेछन । चिसो वढेको काठमाण्डौमा यादहरु ताता भएर आएका छन । प्रवुद्ध पाठकहरु, परम मित्रहरु र प्रिय आफन्हरुसंगको लामो विश्रामपछि पुन कुराकानीहरु ताजा हुनेछन । अवका दिनमा चौतर्फी अभावहरुलाई देखाएर नटाढीने वाचाका साथ आजलाई आफ्नै दुनीयामा फर्केको जानकारी सहित ।